- ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
- ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
- ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
- ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
- LINKS
|
|
Αθηνά Πεγκλίδου
2007-2008, Εαρινό Εξάμηνο
Ι.Α.Κ.Α.
Στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες, οι μελέτες που αφορούν στην υγεία των ανδρών και των γυναικών αναδεικνύουν το εξής παράδοξο. Η θνησιμότητα των γυναικών σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες είναι μικρότερη από αυτή των ανδρών, γεγονός που υποδηλώνει την καλύτερη υγεία των γυναικών. Εντούτοις, οι γυναίκες εκδηλώνουν περισσότερα συμπτώματα ψυχικά και σωματικά, καταφεύγουν συχνότερα στις ιατρικές υπηρεσίες και σε άλλες εναλλακτικές μη-ιατρικές θεραπείες και καταναλώνουν περισσότερα φάρμακα. Παρουσιάζοντας λοιπόν ανθρωπολογικές έρευνες που εστιάζουν είτε σε ‘παραδοσιακές’ κοινωνίες είτε σε αστικά συμφραζόμενα της μετα-βιομηχανικής Δύσης, θα εξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι σχέσεις εξουσίας και οι κοινωνικές ασυμμετρίες που αφορούν το φύλο (αλλά και τη φυλή, την κοινωνική τάξη ή τη θρησκεία) κατασκευάζουν την κατηγορία γυναίκα ως ένα φυσικό χαρακτηριστικό, παθολογικό και ασθενές, και διαμορφώνουν την εμπειρία της υγείας και της ασθένειας καθώς και της ιατρικής διαχείρισης της. Θα συζητήσουμε τα εξής: το σώμα ως τόπος κοινωνικής και πολιτισμικής σημασιοδότησης, η υγεία ως κοινωνική πειθάρχηση και πεδίο άσκησης της βιοεξουσίας, βιολογία, ανατομία και φύλο, ετεροφυλοφιλία/ ομοφυλοφιλία: υγεία/ ασθένεια, τροποποιήσεις του έμφυλου σώματος: πλαστική χειρουργική, μόδα, άθληση, δίαιτα και νευρική ανορεξία, γυναικολογία, αναπαραγωγική ιατρική και νέες τεχνολογίες αναπαραγωγής, έμφυλες μορφές βίας, φύλο, τραύμα και κοινωνική οδύνη, η γυναίκα ως σύμπτωμα: υστερία, νευρασθένεια, νυμφομανία, κατάθλιψη και εμμηνόπαυση, κατανάλωση φαρμάκων και καταφυγή σε εναλλακτικές θεραπείες, ο πόνος και η ασθένεια ως επιτέλεση και διαμαρτυρία.